Autistisch

"Ik denk dat ik autistisch ben.

Mijn ouders zeggen van niet maar op school zeggen ze van wel.

Wie zeggen dat dan?

Sommige docenten.

Wow, hebben die allemaal een opleiding afgerond waarin ze die diagnose mogen stellen?

Weet ik niet.

Heb je een idee waarom ze dit zeggen?

Ik vind het moeilijk om mensen aan te kijken.

Je kijkt mij aan.

Oh ja.

---

Wat volgde was een gesprek wat een diagnose zegt over wie je bent.

Heb je die diagnose nodig? Wat levert het je op? Wie ben je wanneer het blijkt dat je het niet/wel hebt of doet?

Wie ben jij als mens en hoe zou welke diagnose dan ook jou daarin duidelijkheid kunnen geven? Hoeveel onderzoeken wil je laten doen? Geeft het jou inzicht in je eigen handleiding? Sommige denken dat ik tegen diagnose ben. Dit is niet waar. Is het antwoord op bovenstaande vragen ja, dan kan naar mijns inziens een onderzoek nuttig en waardevol zijn. Mits het zorgvuldig gebeurt.

"Dit is onze zoon, onze leerling, onze werknemer en hij is autistisch."

Wow besef even wat je doet!

Mag jij deze diagnose stellen?

Ben je dan autistisch, heb je een vorm van autisme of doe je autisme?

Veel belangrijker; wat en wie ben je allemaal nog meer?

Woorden zijn belangrijk.

Kies ze zorgvuldig.

In dit geval is er gekozen voor onderzoek en daar kwam uit dat dit kind geen vorm van autisme heeft maar wel gedrag van klasgenoten heeft gekopieerd en zich heeft aangepast aan zijn omgeving.

Aan mij de eer om samen met deze jongen op onderzoek te gaan naar wat hij allemaal wil en kan en tot nu dacht niet te kunnen.

Woorden, wees er voorzichtig mee.

Marieke Drent-Elkerbout