Kun je te gevoelig zijn?

Kun je te gevoelig zijn?

Regelmatig hoor ik van ouders en leerkrachten dat ze het fijn zouden vinden wanneer kinderen wat weerbaarder zouden zijn.
Wanneer ik vraag wat ze bedoelen met weerbaar, zeggen mensen vaak: minder gevoelig.
Uiteraard word dit gezegd met de allerbeste intentie.
Maar mensen, ik maak jouw kind niet minder gevoelig.
Gevoeligheid is iets prachtigs.
Jouw gevoelige kind is prachtig.
Met alleen maar gevoelige mensen was de wereld nu niet zo'n zooitje.
Natuurlijk is het lastig wanneer je kind de hele middag huilt door een verkeerde opmerking van juf.
Natuurlijk huilt je hart wanneer je het ziet worstelen met onrechtvaardigheid.
Natuurlijk gun je jouw diepe denker een onbezorgde jeugd.
Wanneer je ziet dat de voelsprieten van je kind zo lang zijn dat het erover struikelt en jij weet niet goed hoe je het kan helpen dan mag je hulp zoeken.
Natuurlijk.
Maar dan om met die gevoeligheid om te leren gaan. Om te leren wat van jou is en wat van een ander.
Om te leren dat je, ook al voel je van alles, je dat niet hoeft op te lossen voor een ander.
Om te leren dat jouw gevoeligheid prachtig is en precies wat de wereld nu nodig heeft.

Jouw kind is geen jankerd.
En jij ook niet (want waarschijnlijk heeft hij het van jou)
En juf (meester, ouder, broer, zus enz) mag van jouw kind en zijn gevoeligheid leren.
En jouw kind leert weer van juf/meester/ouder/broer/zus enz.
En dat gaat met vallen en opstaan (botte opmerking, tranen en onhandigheid)

Maar wordt niet harder alsjeblieft.
Wordt doorzichtig.
Laat het door je heen gaan.
Voel wat je voelt
En maak dan een beslissing
Met die prachtige voelsprieten
Want die heb je niet voor niks.