pesten
"Ik wil wel bij je komen maar ik doe niet mijn ogen dicht en alle deuren moeten open blijven."
Een jongen van 11 die zo vaak in een kast is opgesloten door klasgenoten dat het niet meer in een ruimte durft te zijn waar de deur dicht is."
"Ik was in een groep met allemaal mensen van mijn leeftijd en ze deden aardig!"
Een meisje van 14 wat verbaasd is dat ze leeftijdsgenoten tegenkomt die haar niet negeren of uitschelden.
Het is de week tegen pesten. Er wordt veel over gesproken en we vinden allemaal dat het niet kan.
Scholen doen hun best.
Laten ze dat maar vooral blijven doen.
Want zodra een kind de klas niet meer in durft is het te laat. Je kan dan als docent van alles willen doen maar de drempel is dan een Mount Everest geworden en helaas ken ik meerdere kinderen/tieners die niet meer hun slaapkamer uit komen.
De wil is er. Talloze protocollen, contracten en pestprogramma's ook.
Ze werken soms en vaak ook niet.
Wij zijn een pest vrije school.
Mooi streven maar niet realistisch.
Ik heb niet de oplossing. Ik kan alleen maar doorgeven aan wie het wil horen wat kinderen/jongeren mij vertellen.
Wat kinderen/jongeren bijna altijd zeggen is:
"Ik heb het gezegd."
Thuis en/of tegen een docent.
Er wordt regelmatig gereageerd met:
- Maar vandaag ging het toch best goed.
- Ik moet ook wel eens naar mijn werk terwijl ik geen zin heb.
- Je moet ook leren voor jezelf op te komen.
- Wanneer je niks zegt kunnen we niks doen.
Het kind heeft hier echt helemaal niks aan.
"Ik heb het gezegd."
Misschien niet hard, misschien niet vaak maar "Ik heb het gezegd."
Wii als volwassenen kunnen tenminste één ding goed doen.
Luisteren.
"Ik heb het gezegd."
"Ik heb je gehoord."
Begin daar.
Los het niet meteen op.
Want vaak kun jij dat helemaal niet.
Luister.
En kijk vanuit daar verder.
Als ouder, als docent en eventueel als hulpverlening.
Foto Mikhail Nilov
Wanneer kinderen/jongeren bij mij komen luister ik. Verder werken we vaak aan hun zelfbeeld. Daar is vaak nogal wat mee gebeurd. We bedenken ook welke keuzes een kind allemaal heeft en wat het nodig heeft om die te maken.
Zo nodig in overleg met ouders en school maken we een plan. Soms betekent dit dat een kind een tijdje niet naar school gaat. Naar een andere school gaat, naar een andere klas. Gelukkig is het ook vaak in een goed gesprek en fijne begeleiding goed op te lossen.
Regelmatig helpt het heel goed wanneer het kind anders over zichzelf gaat denken. Daar help ik bij. Wanneer jij je bewust bent van wie jij bent en dat je altijd een keuze hebt en wanneer je deze durft te maken, dan wordt het leven een stukje makkelijker. Of je nou kind, jongere of volwassenen bent. Pak de regie terug.
Makkelijk? Nee, maar wel mogelijk.
Heb ik alle antwoorden? Nee, maar jij wel en samen vinden we die wel.
Kan het beter? Ja!
Marieke Drent-Elkerbout